Japonia

Szukałam zdjęć żeby wrzucić do profilu msn i co znalazłam...Tatusiowe zdjęcia prosto z Japonii. Zapewne zapychają dysk twardy od dawna, ale ja nic o tym nie wiedziałam. Taki spisek przeciw mnie, żeby mi żal nie było. Już mi jest przykro, że tatu był, a ja nie .Tak samo jak to, że nie mam mini morisa.











No i tym świątecznym akcentem: Kis karácsony, nagy karácsony

csillag

Jakiś czas temu w Internecie przeczytałam artykuł o przyjazdach dzieci do domów na święta. Ponoć jest pięknie i radośnie, do momentu pierwszej kłótni o niezłożony ręcznik w łazience. Po wczorajszym dotarciu do domu stwierdzam, że taka sprzeczka nam nie grozi. Niewiele się zmieniło od mojej 130 km emigracji. Ten "dom wariatów" się nie zmienia. Ja może wprowadzam troszeczkę więcej zamieszania niż zwykle. Jestem w domu, zastanawiając się czy wszystko pogasiłam u siebie i czy moje kwiaty nie padną przez te parę dni, pomimo tego, ze stoją w misce z wodą w zimnym pokoju. Może się w ten sposób zahartują. Ranno (10.30) wyciągnęłam z domu Ankę, dokłaniej to ona w praktyce mnie wyciągnęła. Poszłyśmy do naszego wspaniałego liceum, a przy okazji wprosiłyśmy się na krótko na wigilie klasową klasy matematycznej. Wspomnienia...
Potem mały maraton po mieście, aż w końcu dotarłam z dwoma knigami (czyt. słownikami polsko-wegierskimi) na ksero, gdzie pani oświdczyła mi, ze nie skseruje ich szybciej niż na za dwa tygodnie. Dziękuję bardzo, obejdzie się. Nie wiem czemu, ale troszeczkę mi smutno. Smutno bo jednak odzywczajam się od "miasta rodzinnego". Dopiero tam odkrwam siebie, chyba dostarłam do korzeni.
Wracajac do tematów okołobozonarodzeniowych. To we wtorek była wigilia z tokajem w tle i świadomością zaliczenia historii Węgier na następny dzień. Skutek, nie mogłam do końca cieszyć się "wigilią z tokajem w tle". Plus, z historią jestem do przodu.
Dziś mały maraton po mieście samochodem. Na razie póki co robię za pasażera, bo prawka jak nie miałam, tak dalej nie mam.
Nie potrafię pisać, tzn ładnie i skłądnie. Sens jest jednak taki. Wszystko sporowadza się do do tej boznonarodzeniowej komercji, która stwarza nastrój. Naprawdę ją lubię.





Búék, moi drodzy!

Gardłowy problem

Znów przyjechałam do domu, znów trochę przez przypadek, dzięki swojemu urokowi osobistemu, 100 procentowej frekwencji na ćwiczeniach i informacji, że zliczyłam ostatnie koło na 76 %. Teoretycznie, teraz powinnam dopiero wyjezdżać do domu. Byle do nowego roku, byle już na stałe zostać. Pierdolca można dostać od tego jeżdżenia.
Wczoraj było lotnisko, wcześniej przeprawa przez Leśne Skrzaty i inne Królewny Śnieżki. Na lotnisku czekanie ponad godzine, bo samolot opozniony o 15 minut. Nic to jednak przy PKP. Na lotnisku chociaz ciepło, czysto, schludnie, prawdziwy XXI (i jak tu nie lubić lotnisk). Pociąg opozniony natomiast o 100 minut, choc miał byc o "tylko" 80 minut. Przy 100 minutach na tablicy odjazdów zdezertowaliśmy. Dziś zdezerterowałam z zajęć. Czego nie robi się dla rodziny.
Wczoraj znów żałowałam, że nie miałam aparatu, bo inaczej nie potrafię opowiedzieć jak ludzie biegali w pamice po dworcu z jednego pociągu do drugiego, do tego te masakryczne opoznienia.
Dobra, gardło mnie boli...

Preświątecznie

Ponoć za niecale dwa dni maja wlaczyc w miescie iluminacje swiateczna. Na razie póki co co jaki czas i co parę metrów testują lampki, girlandy. Jestem ciekawa jak będzie wyglądać maisto. Na dzień dzisiejszy na moscie trwa wieszanie ozdób. Swieta się zbliżają, w piątek chyba trzeba wybrać się zakupy, pomyslec kto co dostanie. Nie mam pomyslow, zreszta jak co roku. Wiem jedno, teraz trzeba naladowac aparat, spakowac go do torby i weekend do miasta, robic zdjecia.
W tym tygodniu biegam z obledem w oczach i obklejam slowkami wszystko co jest mozliwe i pod moim zasiegiem.

Ponoc to pomaga w zapamietywaniu.
Również oczami szaleńca patrzę na nowe Lumixy i Pentaxy, zwlaszcza na te drugie. Patrzeć zawsze można, tego nie zabronili.

5 weeks to Christmas

Dzis zostalo mi to przypomniane. Tylko 5 tygodni. Pierwszy raz ciesze sie na swieta, ale to chyba tylko i wylacznie z pobudek czystko egoistycznych. Chce najzwyczajniej na swiecie odpoczac i nacieszyc sie rodzicami. Oczywiscie od razu pojawia sie problem przentow, chyba juz zaczne myslec co kupie. W telewizji zaczely pojawiac sie juz bozonarodzeniowe reklamy, a na Dabrowskiego juz wieszaja na witrynach sklepowych swiecace girlandy. Brakuje tylko przymrozku i sniegu, ktory wreszcie rozwiazalby problem listopadowej "depresji". U mnie w mieszkanu tez pojawily sie akcenty swiateczne, tzn jeden, taki malutki. Moze w najblizszym czasie zainwestuje w gwiazde betlejemska.

I will sing, sing a new song

Wreszcie jestem po zlocie U2. Ponad dwa miesiace na niego czekałam, zwłaszcza, że parę osób zrobiło mi niebywałego smaka, a po osttanim zlocie miałam niedosyt spotkań, rozmów, zabawy w rytmach U2. Teraz też pozostał ten niedosyt zwłaszcza nieprzeprowadzonych rozmów. Do następnego razu, do czerwca. Sympatycznie spotkać znajome twarze, które mnie poznawały i obdarzały przepięknymi uśmiechami. Do końca nie dotrwałyśmy, bo trochę zmęczone, bo nauka czeka. W czerwcu zostaniemy do końca. Jakiś większy sentyment mam do tych czerwcowych zlotów. Teraz czeka nauka, trochę porządków, może słodki rogalik z nadzieniem. W końcu dziś jest św. Marcina!

Thea sinesia

Na początku chciałabym zakomunikować, że znów jestem bezrobotna. Teraz jestem bezczelnie zdegenerowana. Bo nie ma nic bardziej zdegenerowanego niż bezrobotny student. Moje "zarobki" nie były zbyt wielkie, ale na ksiazki i parę innych rzeczy starczało no i była świadomość samodzielnie zrobionych pieniędzy. Nie jestem jednak materialistką. Na razie oddaję się własnemu rozwojowi edukacyjno-intelektualnemu. Przez cały długi weekend póki co oglądałam "Wyznania gejszy", "Listy z Iwo Jimy", wyszukiwałam różnic w alfabecie chińskim i japońskim, a do tego piłam Thea sinesia czyli zieloną herbatę, która ma mi pomóc w sytuacjach stresowych. Herbata, którą posiadam jest prawdziwą zieloną herbatą, prosto z Japonii, a nie jakąś słodzoną, pasteryzowaną z torebki, z Tesco na Ogrodach. Jadąc już tramwajem, z nieporęczną walizką dostałam SMSa, że jutrzejsze zajęcia z węg. są odwołane, tak więc przywitałam Nel., rzucając inwektywy, że po ch--- przyjechałam, że bez sensu. Nie ma to jak wejście smoka, brakowało tylko latajacych sztyletów. Z drugiej jednak strony i tak mam rano wuef (sic!) a wieczorem wykład z filozofii. Jestem nienormalna, żeby zapisywać się na ranne zajęcia z wuefu. 6.30 pobudka. Już się cieszę. Wypiłam kolejną porcję shnapsi w szklance, która była produkowana w Rosji. Myślalam, że wszystko jest "made in China" czy "Taiwan", a tu taka niespodzianka. Zresztą my w domu nie kupujemy nic "made in China", bo bojkotujemy. Duch Amnesty International i zdanie, że tylko "japońskie się nie psuje". Stąd japońskie samochody składane w Niemczech czy gdzie tam indziej. Ja się na samochodach nie znam, choć znam budowe silnika i potrafię zmierzyć poziom oleju.

Skąd te nagłe przenosiny? Ano stąd, że poprzedni adres mnei lekko denerwował i potrzebowałam zmian. No co, zmiany internetowe też są istotne. Taki second life.